Het Chip-ID of het User-Memory gebruiken ?
Daar zijn ze dan de nieuwe NFC-tags! NFC-Nederland heeft ze keurig verpakt en snel afgeleverd. Nu kun je eindelijk van start om de tags te gaan gebruiken…
Je hebt in feite al twee hordes genomen:
- Je hebt bepaald welke chip je in de tag wilt gebruiken (omdat je twijfelde heb je natuurlijk NFC-Nederland even om advies gevraagd.
- Je hebt de uitvoering van de tag bepaald. Sleutelhanger, kaart, sticker, tie-wrap etc.: er was keus genoeg.
Je hebt gezien dat er chips zijn met veel en met weinig geheugen (User Memory). Dus ligt het voor de hand om dat geheugen te benutten, lijkt logisch toch?
FOUT! Want je vergeet de tweede mogelijkheid: het Chip-ID.
Wat is het Chip-ID?
Het Chip-ID is erg belangrijk en in feite zeker in het verleden het meest gebruikte bij NFC-tags.
Het Chip-ID is een nummer dat aangebracht 
wordt door de fabrikant in de chip.
Het handige daarvan is dat het ‘Read Only’ is.
Je kunt dit nummer dus niet wijzigen of wissen, wat in principe wel kan met het User Memory.
Het Chip-ID kan twee vormen hebben;
- Uniek, dan wordt het ook wel aangeduid met UID (Unique Identifier) Dit zijn unieke nummers (veelal 4 of 7 bytes lang, maar 10 bytes bestaat ook).
- Niet uniek, ook wel aangeduid met NUID (Non Unique Identifier), deze zijn meestal 4 bytes lang.
Het kan ook zijn dat je deze aanduidingen tegenkomt als respectievelijk ‘Single Size UID’, ‘Double Size UID’ of ‘Triple Size UID’. Oke, genoeg terminologie!
Nog even dit: Het 4 bytes UID, zoals je dit in de praktijk vaak tegenkomt bij de NXP MIFARE Classic® chips is eigenlijk niet uniek (NUID), echter kun je het praktisch gezien toch toch als (vrijwel) uniek te beschouwen. Je zou kunnen zeggen dat dit een vorm van contradictie is en dat klopt. Het is namelijk zo dat deze chip, geïntroduceerd in 1994, in ik meen 2010 door haar unieke nummers heen was. Men heeft toen besloten om gewoon weer opnieuw te beginnen. Dit kon men met een gerust hart voor een tweede doen, want
de kans dat je één van de wereldwijd uitgegeven chips met hetzelfde nummer tegenkomt is uiteraard vrijwel nul.
Overigens is het nog wel even van belang te weten dat de MIFARE Classic® niet door alle telefoons gelezen kan worden. Dat is overigens dus alleen van belang indien je de tags wilt gebruiken als interactiemiddel met je klanten, of als je ze door personeel met de telefoon wilt laten uitlezen.
Voor 100% compatibiliteit adviseer ik de NXP NTAG21x serie, zoals de populaire NTAG213 of NTAG216. Soms is het toch van belang (extra beveiliging) om te kiezen voor een MIFARE® chip (gaan we nu verder even niet op in).
Wat is User-Memory?
Het User-Memory van een NFC-chip is een ‘stukje’ geheugen in de chip dat door de gebruiker gebruikt kan worden voor informatie. De hoeveelheid beschikbaar geheugen verschilt per chipsoort.
In dit geheugen kun je twee typen zaken plaatsen.
- Tekst en/of nummers
- Speciale opdrachten voor mobiele telefoons
Wanneer Chip-ID gebruiken?
Onze ervaring is dat de meeste mensen die met NFC beginnen de NFC-tag zien als een soort ‘USB-stick’. Dat is begrijpelijk, want je kunt er inderdaad wat op zetten in het User-Memory.
Alleen is dat lang niet in alle gevallen de handigste oplossing. Onthoud dat als je de tag gaat 
gebruiken ter identificatie van een persoon, plaats of artikel je beter (een enkele uitzondering daar gelaten) het unieke ID van de chip kunt gebruiken.
Hoe dan?
In de gevallen dat je het Chip-ID wilt gaan gebruiken zal je meestal een bestaande database hebben, of er speciaal één aan maken voor dit doel, mogelijk zelfs in de cloud.
Laten we het verduidelijken aan de hand van een voorbeeld:
In dit voorbeeld betreft het een bedrijf dat service pleegt aan machines. In dit voorbeeld staat de service database in de cloud en bevat gegevens over de machines zoals: gebruiksaanwijzing, aanschafdatum, technische gegevens en natuurlijk voor dit voorbeeld van belang: de service historie.
Voordelen
- Nummer niet te wijzigen
- Gekoppelde gegevens altijd nog te wijzigen
- Altijd actueel (koppeling)
- Geen programmering nodig
Nadelen
- Database bij nodig (Excel-sheet kan ook)
- Soms aanpassing van je database nodig (veld toevoegen (of koppelen) met Chip-ID)
- Bij gebruik met mobiele telefoon is meestal app nodig.
Voorbeelden
- Toegangspas
- OV-chipkaart
- Loyalty kaart
- Identificatie van machines en goederen
- Identificatie van locaties (beveiligings-ronden)
- Verhuurbedrijven.
- Service-/onderhoudsbedrijven.
- Beveiligingsbedrijven voor securityronden.
Waneer User-Memory gebruiken?
Het User-Memory gebruiken is een ideaal instrument voor marketingbedrijven. Het leidt bijvoorbeeld de telefoon van persoon die de tag uitleest naar een van te voren bepaalde specifieke pagina. Als de pagina voor dit doel is aangemaakt er ook eenvoudig analytics op toe te passen. Overigens zijn er met de nieuwste tags nog meer mogelijkheden: zo is het mogelijk om bijvoorbeeld te zien welke tag gescand is en hoe vaak deze tag gescand is.
Lees daarover hier meer.
- Zaken die in een User-Memory toegepast
kunnen worden zijn o.a.: - SMS sturen
- Telefoonnummer bellen
- Email verzenden
- Weblink naar:
Download
Filmpje
Website
Specifieke webpagina
etc.
Voordelen
- Bij gebruik met mobiele telefoon zonder app te gebruiken (native functie).
- Gestandaardiseerde functies (NFC-Forum norm) worden door de mobiele telefoon direct uitgevoerd, een app is niet nodig.
- Bij gebruik van grotere geheugens b.v. MIFARE® Desfire® 4K en 8K kan vertraging optreden omdat het uitlezen langere tijd nodig heeft (uitleessnelheid blijft gelijk, maar hoeveelheid is groter)
Nadelen
- Gegevens zijn statisch en kunnen niet meer actueel blijken te zijn, bijwerken is mogelijk, maar dan moet de tag niet gelocked zijn, iets dat meestal niet wenselijk is bij openbare toepassingen.
- In situaties waarbij het niet wenselijk is dat ‘iedereen’ de informatie kan lezen is dit niet af te schermen.
Voorbeelden
- Link naar product, handleiding of filmpje op internet.
- (Alarm-/service-)nummer automatisch inlezen in telefoon.
- vCard (visitekaartje) automatisch in telefoon van uitlezer.
Combineren van Chip-ID en User-Memory?
De combinatie van bovengenoemde twee methoden toepassen is natuurlijk ook mogelijk.
Een voorbeeld
In een museum is naast elk schilderij (stereotype voorbeeld) een NFC-tag aangebracht. De bezoeker kan de tag zonder app scannen.
De telefoon zal vervolgens (omdat de telefoon zonder app niet het Chip-ID leest maar het User-Memory), de URL die in het User-Memory staat
uitlezen. Hierna zal door de browser de webpagina worden geopend, met bijvoorbeeld nadere informatie over de kunstenaar en het schilderij zelf.
Een museum medewerker gebruikt een app welke gekoppeld is aan de database met interne data. Door de tag met de app uit te lezen zal nu niet de URL uit het User-Memory gelezen worden maar het unieke Chip-ID. Dit ID zal door de app opgezocht worden in de database, waardoor b.v. de restauratie- en/of uitleengegevens voor de medewerker beschikbaar komen. Tevens kan hij natuurlijk deze gegevens aanpassen of updaten.
Ditzelfde is uiteraard op vele andere terreinen toepasbaar, denk bijvoorbeeld aan onderhoudsbedrijven en verhuurbedrijven.
